Би л лав замын түгжрэлд цаг түгжрүүл цээж давчдаад уур хүрээд байды. Гэхдээ уур хүрээд зогсохгүй ямар их зүйлийг энэ цаг хугацаанд хийж амжуулж чадах байснаа бодохоор аймаар харамсдаг. Харамсал маань хэр үнэ цэнэтэйг хэмжиж үзэе гэж энгийн тоо бодож үзлээ. Тэгсэн чинь өөрийнхийгээ бодоод зогссонгүй цааш та нарынхыг бодож үзмээр санагдахаар нь тоймлож баахан тооны машин цохив.
Улаанбаатар хотод нэг сая хүн байдаг ч өдөр тутам ажил сургуульдаа явдаг энэ тэрийг нь бодож байснаа хамгийн багадаа 600 мянган хүн ямар нэгэн унаагаар хөдөлгөөнд ордог, 150 мянга орчим машин хөдөлгөөнд оролцдог гэвэл нэг машин их бага ч бай дунджаар өдөрт нийт 30 минут түгжирнэ, нэг зорчигч мөн адил ойролцоогоор микронд, машинтайгаа, автусанд, тралебусанд түгжирч, үүргэлж зогсдог гэвэл хэдэн төгрөгийг бид хэд түгжирч зогсож алддаг болон агаарт утаа болгоод нисгэдэг гээч. 600 мянган хүний 400 мянган хүнийх нь түгжирсэн 30 минутыг үнэлээд үзэе. 500 мянган төгрөгийн жишиг дундаж цалингаар тооцоход цагийн хөлс 2840 төгрөг, гучин минут нь 1420 төгрөг. Нийт энэ хугацаанд ямар нэгэн ажил хөдөлмөр эхлэж байсан бол 568,181,181.00 төгрөгийн хөлс авах байжээ гэж. Харин машинууд бол цагт энгийн нормалдаж түгжирэхэд 12 литр гөвдөг гэвэл 1,530,000,000.00 төгрөгийн шатахууныг бид 30 минут түгжирч зогсохдоо салхинд хийсгэдэг байнадаа. За нөхдөө би ерөнхий л юм бодсышүү. Гэхдээ л аймаар байгааз.
Миний хэлэх, та нарт ойлгуулахыг хүсээд байдаг нөгөө алдагдсан боломжийн өртөг гээчийг бодуул бүр алаад өгөх юм байна л даа.
Ер нь бол энэ алдагдаж, түгжирч, бухимдаж өнгрүүлж байгаа хайран цаг хугацааг НИЙГМИЙН ЦАГ гэе, харин 30 минут түгжирсэнээсээ алдаж байгаа хамгийн багаар тооцсон алдагдлыг түгжрэлд төлж буй НИЙГМИЙН ЗАРДАЛ гэе. Боддоо 30 минут тутамд бид 2,1 тэрбум төгрөгийг түгжрэлд зарцуулж байна даа хө.